Zaterdag morgen, 8 uur en op weg naar Exel(laren) om mee te doen met de aanlegproef. Ik vond het superspannend, temeer omdat ik in m'n eentjes was, samen met Bantu. Dat ik alleen ging was niet het spannende, maar wel dat IK dus straks de proefjes moest lopen en eventueel dode konijn,eend en weet ik veel wat moest gaan aanpakken, en dat heb ik dus nog nooit gedaan! Maar gelukkig, het was superkoud, dus een excuus voor: handschoenen! Dat was mijn geluk.
Daar aangekomen( was makkelijk te vinden) natuurlijk veel mensen met veel GM. Het was al een drukte van belang. Ook zo leuk om al die jonge honden te zien, en ook al zijn het allemaal GM,Ze zijn allemaal anders. Het hele nest waar Bantu uitkwam was compleet! en dat was erg leuk.
Voordat we begonnen werden de dieren nog gekeurd door een dierenarts, zag er prima uit allemaal, maar hij vond dat gepullik in zijn mond niet echt leuk. Dus dat wordt trainen voor ons, zodat hij het wel leuk gaat vinden.(of op zijn minst niet erg) En toen konden we dan van start gaan.
Wij begonnen met zweetspoor: Dat is dus via een bloedspoor een aangeschoten hert opzoeken. Nu was het een hertevel gevuld met stro, maar het was wel een echt bloedspoor. Waarom noemen ze het zweetspoor? zal proberen het kort uit te leggen. Een aangeschoten dier gaat ,om de groep te beschermen, een andere kant op dan de groep. Het aangeschoten dier heeft angstzweet,(letterlijk van angst, maar ook doordat het gewond is) en die geur, vermengd met bloed, dat is dus wat de hond moet volgen.
Het was Bantu's eerste ervaring met deze manier van opzoeken, maar hij deed het fantastisch!
de 2e proef was het verwaaien van dood en levend wild. Dat vond ik dus spannend, hoe zou hij het doen? Er waren al een paar honden met de eend er vandoor gegaan, die zich niet meer lieten vangen, dus ojee, ik had maar één angst, en dat was dat Bantu dat ook zou doen. Nou, als eerste vond hij dus de afgekloven eendekop, das een raar gezicht hoor, alleen zo'n hoofd, maar goed, hij vond al snel de eend die hij moest vinden( dit was trouwens in het open veld) en pff, gelukkig, hij vond en liet los. Brave hond!! toen verwaaien van fazant( in een kooitje). Het mooiste zou zijn, in galop de geur vangen en bij het kooitje stilstaan, zo van; kijk baas, hier moet je zijn! maar nee, Bantu speurt meer met zijn neus op de grond(ook goed, maar minder snel) en zodra hij de fazant ziet, wham, met alle 4 de poten er boven op! haha, maar dat gaf niet, Dat is omdat hij nog jong was. De kwartels had ie zo gevonden.
3e proef was of hij schotvast was, nu, een ieder die deze site een beetje kent weet het antwoord al, maar ik zal het even vermelden: schotvast.
de laatste proef was verwaaiing van een dood konijn in het bos. Dat ging het minst goed, hij rook van alles en vond het konijn wel, maar meer op aanwijzing van mij.
daarna een sleepspoor van dode eend, ik hoef niet te vemelden, dat ging prima!
Foto's volgen nog, die moet ik nog krijgen van de eigenaar van Bantu's zusje. Ook de uitslagen volgen nog, zodra ik een scanner gevonden heb.
maar ik kan vast verklappen dat Bantu nr 6 was op de lijst en Bantu's zusje Bodana nr 1!!!
Ook Brasja bracht het er erg goed van af, en ook zij had schotvast op de uitslag staan, terwijl dat 1 maand geleden nog niet zo was.
conclusie: het was een geweldige ervaring om het nu eens zelf te doen. (normaal stond ik erbij en keek erna!) Bantu had de dag van zijn leven, vond alles even leuk. Het was wel een vermoeiende dag, zowel voor mij als voor Bantu. Mijn botjes weten weer wat kou is en ik weet weer wat wachten betekent. Want het was een lange dag, en Bantu had elke klus zo geklaard. Ben weer supertrots op mijn hondje!!(en ook een beetje op mezelf.)
